Ένας καλός άνεμος έφερε κοντά μας στο τέλος σχεδόν της σχολικής χρονιάς
τον αναπληρωτή καθηγητή εικαστικών Μιχαήλ Δουκάκη. Με την εξαιρετική του
παρουσία, το ήθος και το κέφι του βοήθησε τη σχολική κοινότητα με
πολλούς τρόπους και πέρα από τα τυπικά δημοσιοϋπαλληλικά του καθήκοντα
στα οποία ήταν άψογος. Παρατηρώντας την εικόνα του προαύλιου χώρου μια
μέρα μου είπε:
"Τι θα λέγατε αν ζωγραφίζαμε με τα παιδιά τον απέναντι γκρίζο τοίχο
φτιάχνοντας μια όμορφη εικόνα εκεί που τώρα είναι το μουντό και άσχημο
μπετόν;"